การประเมินโครงการสถานศึกษาปลอดภัย โรงเรียนภูเก็ตปัญญานุกูล สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินด้านบริบท 2) ประเมินด้านปัจจัยนำเข้า 3) ประเมินด้านกระบวนการ และ 4) ประเมินด้านผลผลิตของโครงการสถานศึกษาปลอดภัยโรงเรียนภูเก็ตปัญญานุกูล สำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ โดยใช้รูปแบบการประเมินโครงการซิปป์โมเดลของสตัฟเฟิลบีม กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ รวมทั้งสิ้นจำนวน 89 คน ประกอบด้วย ผู้บริหาร สถานศึกษา จำนวน 4 คน ครูผู้รับผิดชอบโครงการ จำนวน 5 คน ครูผู้เข้าร่วมโครงการ จำนวน 20 คน และนักเรียน 60 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบทดสอบและแบบสอบถามจำนวน 5 ฉบับ มีค่าความ เชื่อมั่นที่ระดับ .73 – .83 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ การทดสอบ t-test ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบน มาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า 1) การประเมินด้านบริบทของโครงการ โดยภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก 2) การประเมินด้านปัจจัยนำเข้าของโครงการ โดยภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก 3) การประเมินด้าน กระบวนการของโครงการ โดยภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก และ 4) การประเมินด้านผลผลิตของโครงการ ความรู้ความเข้าใจต่อโครงการสถานศึกษาปลอดภัยพบว่า หลังจากเข้าร่วมกิจกรรมแล้วนักเรียนมีความรู้ความเข้าใจต่อ โครงการสถานศึกษาปลอดภัยเพิ่มขึ้น อย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 การนำความรู้ที่ได้รับไปประยุกต์ใช้ของนักเรียน หลังจากการเข้าร่วมโครงการ พบว่า โดยภาพรวมนักเรียนได้นำความรู้ที่ได้รับไปประยุกต์ใช้อยู่ในระดับมาก และความพึง พอใจต่อโครงการโดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อเทียบกับเกณฑ์การตัดสินถือว่าผ่านเกณฑ์ทั้ง 4 ด้าน ควร ดำเนินการโครงการสถานศึกษาปลอดภัย โรงเรียนภูเก็ตปัญญานุกูลต่อไป