การวิเคราะห์ข้อผิดพลาดคำลักษณนามจีนเข้าคู่กับคำนาม: กรณีศึกษานักศึกษาสาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และ สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อวิเคราะห์ข้อผิดพลาดการใช้คำลักษณนามจีนเข้าคู่กับคำนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี2) เพื่อหาสาเหตุและแนวทางการแก้ไขข้อผิดพลาดการใช้คำลักษณนามจีนเข้าคู่กับคำนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาจีน คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานีโดยใช้ระเบียบการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และเชิงสำรวจ (Survey Research) ผลการวิจัยพบว่า 1) นักศึกษาชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาภาษาจีน มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานีจำนวน 22 คน เกิดข้อผิดพลาดคำลักษณนามจีนมากที่สุด คือ ข้อผิดพลาดคำลักษณนามจีนที่เกี่ยวกับมนุษย์คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 11.2 รองลงมา คือ ข้อผิดพลาดคำลักษณนามจีนที่เกี่ยวกับสัตว์คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 9.7 และลำดับสุดท้าย คือ ข้อผิดพลาดคำลักษณนามจีนที่เกี่ยวกับพืช คิดเป็นร้อยละของข้อผิดพลาดทั้งหมด 2.1 2) จากการวิเคราะห์ข้อมูลตามกรอบแนวคิดทางด้านภาษาศาสตร์การจัดแบ่งประเภทสิ่งมีชีวิตของคำลักษณนามจีนและแนวคิดการวิเคราะห์ข้อผิดพลาด พบว่า ภาษาเป็นระบบสัญลักษณ์ที่สะท้อนกระบวนการสร้างมโนทัศน์ซึ่งมีความสัมพันธ์กับระบบความนึกคิด การมองโลก ความแตกต่างระหว่างวัฒนธรรมไทยจีน และอิทธิพลภาษาแม่ นอกจากนั้น วิจัยฉบับนี้ยังได้ให้ข้อเสนอแนะ วิธีการสอนคำศัพท์ โดยนำคำลักษณนามจีนมาบูรณาการกับการเรียนรู้จดจำคำศัพท์ในชั้นเรียน เพื่อช่วยให้ผู้เรียนเข้าใจคำศัพท์ในบทเรียนมากยิ่งขึ้น